يك نظريه بر آن است كه خاستگاه تئاتر نوعي شعائر است . احتمالا مراسم مربوط به مراسم ديونوس ( خداي بار آمدي و شراب ) نخست شامل بازي سازي دوبار ه روي دادهاي گوناگون سرگذشت او بوده است .
نظريه ديگري است كه مي گويد تئاتر احتمالا به عنوان راهي بسيار مؤثر براي قصه گويي ولي نه الزاما در رابطه با خدايان پديد آمده است .
عنوان : مقاله درمورد تئاتر
این فایل با فرمت word و آماده پرینت میباشد
نمايش ( تئاتر ) زبان تئاتر :
نخستين خاستگاههاي تئاتر در تاريخ مفقود شده است . ما نخستين بار با شكلي نسبتا تكامل يافته از آن در حدود 540 سال پيش از ميلاد در يونان باستان روبرو مي شويم .
اگر چه متن نوشته شده لازمه يك نمايش نيست . ولي احتمالا نوعي متن همواره وجود داشته و لذا متن نمايش عنصر مهمي در زبان تئاتري است بديهي است كه كسي بايد بازيگران ( عنصر اصلي تئاتر ) متن نمايش ، فضاي تئاتر ي ( شامل دكور و آكساسوار ) و عناصر فني را گرد هم آورده و سازمان دهد تا اجراي كاملي ارائه شود ، امروز اين شخص كارگردان نام دارد عنصر ديگر زبان تئاتر فضاي بازيگر و تماشاگر – صحنه بازي ، محوطه نمايش ، ساختمان تئاتر است .
بازيگر :
تئاتر در ساده ترين حد آن عبارت است از الف : در نقش ب: درحالي كه ج: آنرا تماشا مي كند .
ماهيت بازيگري :
نمايش يا اجرا توسط عمل بويژه روي صحنه ، تظاهر كردن ، باز آفريدن ، تجسم بخشيدن ، بازي كردن ، نقش . مثلا در يك نمايش رفتار كردن به شيوه مناسب با رفتار كردن به شيوه اجراء بر روي صحنه ، وانمود كردن ، بازي كردن ، اجراي نقش مشخص .
در تئاتر معاصر :
ما معمولا به دنبال واقع گرايي و يكي پنداري بازيگر و تماشا گر هستيم . ما بازيگر را بزرگ ميكنيم تا اين يك پنداري را تشديد يعني كمك به ايجاد اين باور كند .